İKİ CEPLİ MOR HIRKA

Değirmi çehreli bir adam
“Ey ahali!” diye haykırdı topluluğa
Ey ahali dediği kendisi idi

İki cepli bir hırka için kırmıştı
Kırmıştı onca kalbi
Töhmet altında bırakmıştı herkesi
Açmıştı ağzını yummuştu gözünü önüne gelene
Kaşla göz arasında
Kim aldıysa getirsin benim
İki cepli mor renklimi, demişti

Çıkartınca ceketini akşam
Birde gördü ki
İki cepli mor renkli hırka üzerinde
Gülümsüyor kendine
Ama ne gülümseme
O gülümse ki düşman başına!