GÜLERİZ AĞLANACAK HALİMİZE
Hoşça kal ciğerim, Allaha ısmarladık, dedim
Bay bay ( bye-bye) demek için açtıysa da ağzını
Asılan çehremi görünce, belki korktu
Belki Türk olduğunu anımsadı, belki de Türkçeden utandı
“Baaay “ çirkinliğinden vazgeçti; güle güle ciğerim, Allaha emanet, dedi.
Aklıma geldi celallendim gene bak
Dün de o malum kişi gene, mersi (merci) diyecek olmuştu amma
Çatınca kaşlarımı ben, vazgeçti Fransızlaşmaktan (!)
Gönül borcunu ödemek için
Teşekkür etti; sağ ol, dedi güzelleşti.
“Yaşa” yı “ yaşasın”ı unuttu çocuklar
Türk değil de İspanyol’muş gibi her biri, varsa “ole” yoksa “ole”
Bir de” tamam ya da oldu” yerine en basiti ile
Öyle bir “ okey” demeye başladı ki bazıları
Aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık…
Eşin yerini de partner almaya başladı neden bilmem
Televizyonlarda varsa partner yoksa partner,
Kerli ferli insanların ağzında
Partner aşağı partner yukarı
Sanırsınız ki partner “ Bulunmaz Bursa kumaşı”
… Efendim, niye mi gülüyorum?
Biz böyleyiz,
Ağlanacak halimize güleriz.
