3 Şubat 2012 Cuma

BİR GÜLSÜN SEN

Bir gülsün sen

Ankara sokaklarının kaldırımlarında
Fırtınalı bir günde
Dudaklardan dökülen sevgi sözcükleriyle
Bir kaldırımdan öteki kaldırıma yürüyen.

Bir gülsün sen
Yarenler sofrasında dost meclisinde
Asılan suratlara tebessüm ettiren
Ve bir kamışsın
Bataklıklarda fışkıran.

Bir gülsün sen
Dulu doluyum denilen bir günde bile aranan
Yaz sıcağında ılık bir bardak su
Ölçüsüz aykırılıklarda denge unsuru
Ve de
Soğuk bir kış sabahında bir bardakla yudumlanansın.

Bir gülsün sen
Defalarca denenen, denendikçe tadı artan
Bir sözcüksün şiirimin bir dizesinde
Atılamayan, oynatılamayan, emsali de bulunamayan
Birine göre yakut, birine göre çakıl taşısın.

Bir gülsün sen
Gecenin bir vaktinde Ankara sokaklarında
Coşkumu paylaşan
Ve kulaklarıma fısıldanan bir sessin
Kaf dağının zirvesinde.

Kim ne derse desin
Sevdiğimsin, benimsin.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder