O, O İŞTE

Uzak yaşadı gösterişten hep
Kapı komşusu bile tanımadı onu
O, oydu işte
Olgun buğdayın başı misali
İki kazandı bir verdi
Bir elinin verdiğini öteki bilmedi

Aferin ona.

EŞ ARAYAN KİŞİ

Gün ağarmamıştı daha
Pencereden baktı dışarı bir
Öğrenciler vardı okula giden
Hepsinin elinde bir cep telefonu
Hepsinin gözü telefonda
Birinin takıldığı ayağı kapaklandı yere
Biri çarpıştı
Telefona bakarak yürüyen bir adam ile
Biri biri ile idi
Bakmıyorlardı birbirlerinin yüzüne
İki çift laf etmiyorlardı

Pencereden bakan
Şaşırdı bu işe
Bir güldü bir güldü
Niye güldüğün kendi de şaştı
Kafasını dağıtması gerekiyordu…

Aferin ona!

YANİ

Gün ağarmamıştı daha
Pencereden baktı dışarı bir
Öğrenciler vardı okula giden
Hepsinin elinde bir cep telefonu
Hepsinin gözü telefonda
Birinin takıldığı ayağı kapaklandı yere
Biri çarpıştı
Telefona bakarak yürüyen bir adam ile
Biri biri ile idi
Bakmıyorlardı birbirlerinin yüzüne
İki çift laf etmiyorlardı

Pencereden bakan
Şaşırdı bu işe
Bir güldü bir güldü
Niye güldüğün kendi de şaştı
Kafasını dağıtması gerekiyordu…

Aferin ona!

O AN BU AN

O an
Bu an oldu işte
Şaşırdı kaldı söylenilenlileri duycunca


Söylerken aklının ucundan dahi geçirmemişti.
Güldü, güldü, güldü de
Manası yoktu bunun artık
O, o sözden onu anlamıştı ya
Gerisi, sen ne söylersen söyle boş.
Ayıkla şimdi pirincin taşını
Aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık!

Herkes şiir yazabilir.

Sözcüklerden ilham alalım bir şiir yazalım

KİSVE: kılık kıyafet
Kisveye bürünmek: gerçek kimliğinden başka bir görünüş almak
GÜYA: sözde, sanki
TABİR: yorumlama, deyiş
TABİRİ CAİZSE: Doğruyu söylemek gerekirse, diğer bir deyişle
ZINK DİYE DURMAK: Birdenbire durmak
APIŞMAK: mec. Ne yapacağını kestirememek, şaşırmak, dona kalmak
APIŞIP KALMAK: Çok şaşırmak, ne yapacağını bilememek
İtham: suçlama
TIKNAZ: tombul,kısa ve kalın yapılı, halk ağzında: titiz, güç beğenen

DOSTA (!) NASİHAT

İtham manasızdı
Güya, iyilik meleği kisvesine bürünmüştü
Hak etmemişti bunu
Duydu üzüldü

Dostunu silmedi yine de bir kalemde
Bir şans daha vermeliyim ona
Bunca yıl hatırına, dedi,
Tatlı sert, şaka yollu
Yapılanlar yapılacakların aynasıdır, dedi
Aklını başkasına kiralayacağına
Yapılanları gör yeter

BURADAN YAK
Aşağı yaksan sakal yukarı tükürsen bıyık!


Yabancı değildi düzmece haberlere
Aklıselim davrandı duyunca haberi
Kızmadı, kükremedi, küplere binmedi
Akıllı adam ne de olsa, görmüş geçirmiş
Hele bir hakikati öğrenelim de dedi


Gitti suçlayana
Bir şeyler duydum,
Birde senden dinleyelim dedi,
Haydi anlat!

Yoktu garibin hiçbir şeyden haberi
Şaşırdı, kem küm etti
Şahit gösteren dostuydu
Hal öyle bir haldi ki,
Aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık

BİR GARİP İNSAN


Bugün de sevgi sevkiyatı yapacak yürekten
Garip garip bakanlar olacak dün gibi bugün de
Kararlı , aldırmayacak yoluna taş koyanlara
Dostluk elini çekmeyecek can düşmanlarından dahi




Hal hatır soracak bugün de dağa taşa
Seni seviyorum dedikleri de olacak
Takdir edici sözler ettikleri de
Gönül alacak, gönlü hoş olacak
Kalbini kıranlara da darılmayacak,
Bir garip insan işte
Takdir eden de olacak
Deli diyen de!

HERKES ŞİİR YAZABİLİR.

SÖZCÜKLERDEN İLHAM ALALIM BİR ŞİİR YAZALIM

Alacakaranlık: Güneş doğmadan önce beliren ya da battıktan sonra giderek artan yarı aydınlık durum.
Tahribat: harap etme
Bertaraf: giderilmiş
Nimet: iyilik, ihsan
Miras: kalıt


Şiirimiz:

EN BÜYÜK MİRAS

Alacakaranlık bu gecede
Gönül aydınlık
Vicdan rahat
Biraz kuru soğan
Bir parça ekmek
Yarım bardak temiz su
Her nimete değer

Babamdan anamdan kalan
En büyük mirastır bu bana
Nur içinde yatsınlar!

ZİNCİR ZİNCİR AKTI GÖKYÜZÜ

Zincir zincir aktı gökyüzü
Yer gök irkildi titredi dağ taş
Leylaklar da kucak açtı sakin
Çağrıda bulundular hep bir ağızdan


Gökyüzü zincir zincir akarken
Saç telleri dile geldi, döküldü gözyaşları
Umut oldu her damla, leylaklara da el salladı
Leylaklar gülümsedi zincir oldu.

ÖZLEDİM

Yine tüttü burnumda baba ocağı
Gözyaşlarım ondandır hor görme beni
Uzak diyarlardaysam ekmek kavgası
Sanmayın ki unuttum, o Kara kız’ı

SÖZCÜK DAĞARCIĞIMIZI ZENGİNLEŞTİRELİM
SÖZCÜKLERDEN İLHAM ALARAK BİR ŞİİR YAZALIM:

HACET LÜZÜM
AŞİKÂR: APAÇIK, AÇIK, MEYDANDA OLAN
AKIBET: SONUÇ
Cumba: Eski evlerde sokağa doğru çıkıntı yapmış balkon

***

AKIBET AŞİKÂR

Falcı olmaya hacet yok
Yaptıkları aşikâr
Akıbet belli
Çekirge bir atlar iki atlar misali
Düşecek!
Kendi düşen ağlamaz diyecek herkes ona
Kapatacaklar kapıyı üç gün sonra
Cumbalı bir evde otursa ne yazar,
O,
İçeride kalacak!’

HOROZLANARAK KORKUTMAK

Münasip bir dille, tantana etmeden kurup dökmeden
Söyledi söyleyeceğini ona, anlattı problemi
Sukutu hale uğradı, kıyametin kopacağını sananlar.

Boşuna dememiş mübarek kişiler:
Ne söylediğin kadar nasıl söylediğin de önemli

Söyleyene de, dinleyene de aferin
Aferin onlara

DUA

Çoluk çocuk, kadın kız var çevrede demeden
Nasılsın der gibi, küfür ediyordu konuşurken genç adam
Kavgada olsa “ eh! “diyeceğim, o da belki amma
Boşa dememişler alışmış kudurmuştur beterdir
Annesi ağzına biber sürseydi ilk küfrü duyduğunda
İkaz etseydi,
Ya da birilerinin
“ Küfür et amcana/teyzene aslan oğlum !” deyip
Küfür ettirdiklerinde
— Hayrola, ne oluyor? deseydi
Alışmayacaktı belki de bu çirkinliğe bu genç adam
Ne diyelim, Allah ıslah etsin!

KÜFÜR

Gülümseyip, candan davranınca karşındaki
Belli ki samimi dedi, ben de samimi olmalıyım
Gerçek kimliğine büründü hemen
Nerede olduğunu düşünmeden
Yayıldı oturdu babasının makamı gibi adamın makamında
Espri anlayışı küfürden geçerdi
İki lafın arasına yerleştirdi küfürleri

Çok geçmeden anladı bir şeylerin ters gittiğini
Karşındakinin gözleri açılmıştı koca koca
Suratı da asılmıştı
Belli ki ayrı dünyaların insanlarıydı.

Başlamadan bitti ahbaplık,
Yazık oldu.

KADIN

Elinin hamuru ile el attı erkek işine
Tıkadı kulağını her şeye
İşini yaptı
Az konuştu çok çalıştı
Akılvermedi örnek oldu

Aklın yolu birdir malum
Dudak bükenler dahi
Önce kerhen
Sonra yürekten
Alkışladılar.

Daha da ötesi
Öküz altında buzağı arayan Mümtaz dahi
Haklının hakkını sahibine verdi,
Ve dedi:
Aferin ona!