AŞI BOYALI BİR EV

Aşı boyalı bir evde
Bir benzeti ressamım
Giysim bir bermuda
Besbeterim

Kara tavukgillerden
Bir kuşa aşığım
Nameler yazarım ona
Mısralar dizelim
Ama redifsiz
Ama kafiyesiz
Benim gibi besbeter

KIMILDAN BİRAZ

Kötü başladı güne yine
Miskin mislin oturdu yerinde
Baktı olacak gibi değil
Azarladı kendini,
Kendine gel Fırtına, dedi
Kalktı, elini yüzünü yıkadı
Bir bardak da çay yaptı
Amiyane olacak amma
Motor hırlamaya başladı
Azıcık daha gaza ihtiyacı vardı
Ütülü pantolonunu indirdi askıdan
Temiz de bir gömlek aldı
Yumuşatıcı kokan
Melisa’yı aradı sonra
Biraz çıkalım mı, dedi
Boş attı dolu tuttu aslında
Olur diyeceği tuttu Melisa’nın
İşte bu dedi Fırtına
Babaannesi ne derdi,
Otur otur ile oğlan güvey
Kız gelin olmaz
Kımıldan biraz.

KIR KOKULU ÇAY

Şükür günü bugün vezni belaya
Dolunayda parlayan güneşsin sen
Serin havada ılık esen rüzgâr
Kır kokulu çayla ne güzel gider.

DENİZ’E SESLENİŞ

Cav cav ediyor garibim
İşi yapacak olan ben olduktan sonra
Bir ay değil bin sene mühlet verse kaç yazar?
Tehdidi mehdi bırakıp gönlümü alsın da hele bir
Denizciler Caddesine uğrayıp muradın başım gözüm üstüne demek kolay

BİR KOMŞULUK HİKÂYESİ

Mademki komşuydular
Komşuluk hukukuna
Çalabilirdi gecenin bir yarısı da olsa kapısını
Merhabalaşmışlıkları da yoktu pek amma,
Komşuluk hatırına çaldı kapısını


Toparlandı komşu,
Bayramdı da, bayramda gelene ne oldu denilmezdi
Bayramda olmasa fark etmezdi insan gibi insandı komşu
Gülümsedi,
— Hoş geldiniz, buyurun efendim, dedi.


Ağlamaya ihtiyacı vardı komşunun
Ağlamanın da ötesinde başını koyacağı bir omuza
Sarıldı komşusuna, koydu başını göğsüne
Dakikalarca ağladı içini çeke çeke
Komşu, ne oldu diye sormadı
O anlatmadıysa da o anladı


Ertesi günü bayramın son günüydü
Erkenden çaldı komşunun kapısını
Dedi:
—Bayramın kutlu olsun komşu, var mısın sabah kahvesine?