GÜLERİZ AĞLANACAK HALİMİZE

Hoşça kal ciğerim, Allaha ısmarladık,  dedim

Bay bay ( bye-bye) demek için açtıysa da ağzını

Asılan çehremi görünce,  belki korktu

Belki Türk olduğunu anımsadı,  belki de Türkçeden utandı

“Baaay “ çirkinliğinden vazgeçti; güle güle ciğerim,  Allaha emanet, dedi.

Aklıma geldi celallendim gene bak

Dün de o malum kişi gene, mersi (merci)  diyecek olmuştu amma

Çatınca kaşlarımı ben,  vazgeçti Fransızlaşmaktan (!)

Gönül borcunu ödemek için

Teşekkür etti;  sağ ol, dedi güzelleşti.

“Yaşa” yı  “ yaşasın”ı unuttu çocuklar

Türk değil de İspanyol’muş gibi her biri,  varsa “ole” yoksa “ole”

Bir de” tamam ya da oldu” yerine en basiti ile

Öyle bir  “ okey” demeye başladı ki bazıları

Aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık…

Eşin yerini de partner almaya başladı neden bilmem

Televizyonlarda varsa partner yoksa partner,

Kerli ferli insanların ağzında

Partner aşağı partner yukarı

Sanırsınız ki partner  “ Bulunmaz Bursa kumaşı”

… Efendim,  niye mi gülüyorum?

Biz böyleyiz,

Ağlanacak halimize güleriz.