O MUTLU BEN MUTLU


Aradım taradım buldum onu o yerde
Yaşı doksanın üzerinde idi tam aradığım gibi idi
O tam altı çocuk on yedi torun sahibi idi
O, huzur evine bırakılmış bir teyze idi.
Öptüm elini, ,dedim, “Sana ihtiyacım var benim”

Ben sordum o anlattı
Gözleri dolu dolu oldu anlatırken
Deneyimlerini paylaşırken benim ile
Gözü bir başka güzel oldu, sözü bir başka güzel oldu

İnsanlardan beklediği atla deve değildi
Ben de atla deve vermedim zaten
Verdiğim giderken aldığım bir demet papatya idi
Birde, birde kahve bahane sohbet şahane derler ya
Konuşmasına olanak sağlamıştım o kadar

Bugün de bu güzelliği ben yaptım
Mutlu oldu, mutlu oldum
Aferin bana!