ŞİİRDEN SOGUYAN KADIN

Bir korktu dört korktu
Korktu gözü

İsmini duyan titredi
İsmini duyanın yüz rengi değişti
İsmini duyan sövdü

Oysa o onu başka bilirdi
Müspet bir şey söyleyecek birini,
Kısmetten öte yok misali, o gün
Mum yaktı aradı,
Bulamadı.

Ya aşktan gözü kör olmuştu
Ya birileri birlik olup ona
Kumpas kurmuştu.

Yoksa her şey hakikatti de
Alan almak istediğini mi almıştı sadece?

Evet evet öyle olmalıydı
Düşünce hoşuna gitti rahatladı…

İyi düşünmek kötü düşünmekten güzel geldi ona
Tüm cesaretini topladı, okudu şiirini ona
Güzel diyeceğini ummuştu,
Bön bön yüzüne baktığını görünce sordu:
Ne anladın?

Kaderde bunu da yaşamak varmış demek
Sorduğuna soracağına pişman oldu
Şiirden de soğudu ondan da soğudu.