DOSTU SEVGİYDİ
Dövmek, sövmek ve akabinde
Her şey süt liman gibi
Ama o zoru seçti.
Dostunu, dostluğunu sundu
Gücünü kullanıp “höt!” diyeceğine
Dinledi, anlattı, sabretti
Eksilerini de kabul etti artılarını da
Saygıyı da esas aldı kırmadı onurunu
Ama gene de dedi ise karşısındaki:
“Uzatmıyorum sana dostluk elimi
İnsan değilsin benim için sen.”
“Eyvallah !”dedi
Yumruğunu tepesine indirmeyi hiç düşünmedi
Başa döndü, anlamaya çalıştı onu
Çünkü dostu sevgiydi…